อาจเป็นเพราะ...ความบังเอิญ
บังเอิญที่วันนั้น...พี่ลากไปถ่ายรูปด้วย
และหลังจากนั้น...บังเอิญได้เจอกัน
แค่แปลกใจ...เดินไปไหนก้อเจอ
บางครั้ง...ก้อยิ้มให้ซะเลย เขาก้อยิ้มมา
แค่ความบังเอิญ.... เขาอาจจะจำเราไม่ได้หรอกเนอะ
เขาออกจะดัง...เราเป็นใครก้อไม่รู้
แต่แล้ว...เริ่มไม่มั่นใจ
วันนั้น...เจอกันท่ามกลางผู้คนมากมาย
ไม่ได้ทัก...แต่สายตาที่มองมา ..เหมือนจำได้
พอเช้ามา...เจอกันอีก เลยยกมือไหว้..ทักทาย
....เอิ่ม...
ไปไหนก้อเจอ....อาจเพราะความบังเอิญ
.....
เมื่อคืน...บังเอิญได้อีก...
มีคนเอาเบอร์มาให้!!!
....อ่ะนะ....
...บังเอิญเกินไปไหม??,,,,
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น