วันศุกร์ที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2565

ตัวภาระ




เราอาจเป็นที่พึ่งของคนนับร้อย
แต่กลับเป็นภาระให้คนๆนึง
เดิมๆซ้ำๆ
.....
ขอโทษนะคะ
เราพยายามมากๆเลยนะ
พยายามไม่เป็นภาระ
แต่ต้องมีเรื่องให้ช่วยแก้ให้ตลอดเลย
ต้องคอยดูแล...คอยปกป้อง
คอยซัพพอร์ตมาโดยตลอดเลย
........
 

วันเสาร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2565

อาจเป็น...ความบังเอิญ


   

อาจเป็นเพราะ...ความบังเอิญ
บังเอิญที่วันนั้น...พี่ลากไปถ่ายรูปด้วย
และหลังจากนั้น...บังเอิญได้เจอกัน
แค่แปลกใจ...เดินไปไหนก้อเจอ
บางครั้ง...ก้อยิ้มให้ซะเลย  เขาก้อยิ้มมา
แค่ความบังเอิญ.... เขาอาจจะจำเราไม่ได้หรอกเนอะ
เขาออกจะดัง...เราเป็นใครก้อไม่รู้

แต่แล้ว...เริ่มไม่มั่นใจ
วันนั้น...เจอกันท่ามกลางผู้คนมากมาย
ไม่ได้ทัก...แต่สายตาที่มองมา ..เหมือนจำได้
พอเช้ามา...เจอกันอีก เลยยกมือไหว้..ทักทาย
....เอิ่ม...
ไปไหนก้อเจอ....อาจเพราะความบังเอิญ
.....
เมื่อคืน...บังเอิญได้อีก...
มีคนเอาเบอร์มาให้!!!
....อ่ะนะ....
...บังเอิญเกินไปไหม??,,,,


วันอาทิตย์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2565

มีคนบอกว่า...คนเรามักจะวนกลับไปยังที่..ที่รักเสมอ


เรา....คือ "คนเก่ง" ของใครต่อใคร

เรา...คือ "คนดี" ของใครต่อเรา

เรา...คือ "คนที่เข้าใจ" ของใครต่อใคร

เรา...คือ "คนที่เป็นทุกอย่าง" ของใครต่อใคร

..................

เหนื่อยจัง!!!

....................

คิดถึงจัง!!!

...................

อยากเดินถอยหลัง.....

อยากย้อนทุกอย่างให้กลับมาหมือนเดิม

อยากแค่...เป็นคนอ่อนแอคนนึง...อย่างที่เคยเป็น

...........................

อยากทักทาย...พูดคุย

แต่....ใจไม่กล้าพอ

ทุกอย่าง...มันผ่านไปหมดแล้ว

.......................

เก็บไว้คนเดียว...เงียบๆ...พอแล้ว